Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

calle de argumosa



Ο δρόμος, όπου κάθε μποέμ και εναλλακτικός, που του αρέσει να παίρνει στα σοβαρά το ρόλο του, θα ήθελε να μένει. Το Lavapiés, παλιά εβραϊκή γειτονιά και μέχρι πρότινος ένα από τις πιο υποβαθμισμένα μέρη της Μαδρίτης, αποκαλύπτει σήμερα στον επισκέπτη το πιο κοσμοπολίτικό του πρόσωπο: Βορειοαφρικανοί, Λατίνοι, Ινδοί, Απωανατολίτες, επαρχιώτες που έρχονται να ζήσουνε τη fiesta στην πρωτεύουσα και Ευρωπαίοι, που ψάχνονται για μια κάπως πιο διαφορετική ζωή μέσα στο απενοχοποιημένο πια ιβηρικό χαρμάνι, όλοι μαζί να περιμένουν τη συντέλεια, που με τα πόδια να ερχότανε, ήδη θα είχε φτάσει.

Περπατήστε τον ολόκληρο, από το σταθμό του Lavapiés έως το Reina Sofia, εκεί μπείτε λιγάκι και χαζέψτε την Guernica –μετά τις έξι το απόγευμα η είσοδος είναι δωρεάν- και ύστερα διασχίστε τον ξανά προς την αντίθετη κατεύθυνση και αναρωτηθείτε: στ’ αλήθεια πόσοι νέοι ναζιστικοί βομβαρδισμοί θα χρειαστούν για να σβηστεί από το χάρτη οριστικά αυτή η ανεπανάληπτη ανθρωπογεωγραφία;

Προσποιηθείτε ότι μιλάτε Ισπανικά και πιείτε τον καφέ σας, και καλά διαβάζοντας, σε κάποιο βιβλιοπωλείο, δοκιμάστε την γενναιόδωρη κουζίνα του Buga del Lobo και ρίξτε και μια ματιά στους τοίχους του, πιείτε φτηνά κοκτέιλ στο La Playa ή αράξτε στο Super India, όπου μπορείτε με μόλις τρία ευρώ να παραγγείλετε έναν κουβά με μπύρες. Κι αν θέλετε ακόμα περισσότερα, αναζητήστε μέσα στα στενά το στρατευμένο μπαρ La Huelga ή ακόμα καλύτερα το «φλαμενκάδιο» El Candela στην Calle del Olmo.

Απόσπασμα από το "Ανακάλυψε Περιπλανώμενος", Dreamtigers02
http://www.yannisadamis.com/sites/default/files/free_ebooks/madrid_0.pdf

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου