Η Louise είναι ο ακριβότερος δρόμος των Βρυξελλών, που ξεκινάει τη μέρα του σαν Champs-Élysées και την τελειώνει σαν Συγγρού. Σε αυτήν την κεντρική λεωφόρο λοιπόν, όπου τα πάντα έχουν μια τιμή, ακόμα κι όταν δεν έχουνε αξία, βρίσκεται η πολυτελής αγορά της πόλης, που απλώνεται σχεδόν παράλληλα με την αντίστοιχη «εναλλακτική» του Matongé (σταθμός Porte de Namur/Naamsepoort), όπου κυριαρχεί η πολυπληθής κονγκολέζικη κοινότητα και οι ρυθμοί της - η πιο mainstream αγορά της πόλης βρίσκεται στο κέντρο επί της Rue Neuve/Nieuwstraat (σταθμός De Bruckere).
Επειδή, όμως, αν περιμένετε από μένα να σας δώσω συμβουλές για shopping, μάλλον ψωνίσατε από σβέρκο (κυριολεκτικά), θα σας μιλήσω για δυο αγάλματα που βρίσκονται στα δυο άκρα της Λουίζας. Το ένα επί της περιφερειακής οδού, κοντά στον ομώνυμο σταθμό του μετρό, είναι ίσως ο μόνος ανδριάντας μη γήινης προσωπικότητας (;) που έχει στηθεί σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ο δημιουργός του πρέπει μάλλον να διάβαζε πολύ Lovecraft, ενώ αυτός που τον παρήγγειλε, αν δεν ήταν ο H.P. Lovecraft ο ίδιος, τότε σίγουρα κάποιο προβληματάκι το είχε. Το άλλο, πλάι στο ρομαντικό δάσος de la Cambre και μπροστά στην πύλη του Université Libre, έχει τοποθετηθεί εκεί προς τιμήν του Καταλανού αναρχικού Francesc Ferrer, και η παρουσία του έχει προκαλέσει την έκπληξη ακόμα και του Luis του Buñuel, αν και επισκέφτηκε και έζησε στις Βρυξέλλες στα πιο σουρεάλ του.
Απόσπασμα από το "Σαν το Χασαπόσκυλο", Dreamtigers05
http://www.yannisadamis.com/sites/default/files/free_ebooks/xasaposkilo.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου