Λοιπόν, εν αρχή ην το Central (και μόνο για τους ανοξείδωτους θαμώνες του), το Bonnefoi (κέφι, κέφι, κέφι…), το Lava (αν είστε καπνιστές και βαριέστε να μπαινοβγαίνετε – το μισό μαγαζί είναι rookruimte/espace fumeur), το Booze’n Blues (για τη μουσική και ασφαλώς τη διακόσμηση), το θρυλικό Goupil le Fol (το πιο «belgobelge» από όλα, παλιό μπουρδέλο, εξωφρενικό ντεκόρ, ανεξήγητη φιλελληνική ατμόσφαιρα), το ιστορικό Archiduc (Jean Cocteau, Henry Miller, Beatnicks, Sputniks… όλοι κάποια στιγμή τα έχουνε κοπανίσει εδώ), άντε να βάλω και το μοδάτο Zebra (και μόνο για την πασαρέλα του). Και επειδή μετά από τόσους καφέδες/ξύδια μάλλον θα πεινάσατε, λίγο πιο κάτω, στην ψαραγορά της Sainte Catherine, μπορείτε να δοκιμάσετε (στο όρθιο) τα θαλασσινά του Noordzee/Mer du Nord.
Απόσπασμα από το "Σαν το Χασαπόσκυλο", Dreamtigers05 http://www.yannisadamis.com/sites/default/files/free_ebooks/xasaposkilo.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου