magritte και τέτοια

Τα Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België/Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique (στάση Parc), το σημαντικότερο πολιτιστικό ίδρυμα της πόλης και της χώρας, διαιρείται σε δύο επί μέρους μουσεία: αυτό της ancient art (έως τον 18ο αιώνα) και εκείνο της modern art (έως τις μέρες μας). Το δεύτερο περιλαμβάνει και την επιμέρους συλλογή έργων του Βρυξελλιώτη René Magritte, στην οποία, αν και σίγουρα έχει το ενδιαφέρον της, δε θα βρείτε παρά τους λιγότερο γνωστούς πίνακες του καλλιτέχνη. Δυστυχώς, για να τα επισκεφτείτε θα πρέπει να πληρώσετε και δύο διαφορετικά εισιτήρια, αλλά για κάποιο λόγο, την πρώτη Τετάρτη κάθε μήνα η είσοδος είναι δωρεάν, οπότε και γίνεται και ο ανάλογος κακός χαμός.

Από τα «αρχαία», αν είσαστε ήδη χορτάτοι από τη Φλαμανδική Σχολή, θα σας πρότεινα να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στο εικαστικό σύμπαν της οικογένειας Bruegel (ένα μικρό σχετικό μουσείο θα βρείτε και στις Marolles, όπου και το εργαστήριο του Pieter Bruegel ή Brueghel του Πρεσβύτερου). Από τα «μοντέρνα», αφού ρίξετε μια ματιά στο «Θάνατο του Μαρά» του David, για να δείτε τι πραγματικά σημαίνει στρατευμένη τέχνη, καλό θα ήταν να σταθείτε στον Ensor και στους άλλους Βέλγους υπερρεαλιστές και μάλλον να προσπεράσετε τον τομέα της βελγικής μεταπολεμικής ζωγραφικής. Αφήστε! Στα κόμικ οι άνθρωποι το έχουν απείρως περισσότερο. 

Απόσπασμα από το "Σαν το Χασαπόσκυλο", Dreamtigers05 http://www.yannisadamis.com/sites/default/files/free_ebooks/xasaposkilo.pdf